“Je hebt ook nooit tijd voor mij!! Altijd gaat hij voor. Ik haat jou, en hem!!”
Ze rent weg, stampt de trap op en gooit haar slaapkamer dicht. Het is weer zover.
Het liefst zou je haar achterna gaan, maar haar broertje alleen laten gaat gewoon niet.
En dan hoor je haar huilen. Tranen bij haar, en bij jou.
Je voelt je schuldig, en o zo machteloos. En boos. Boos op jezelf. Het klopt, het is nu de zoveelste keer is dat ze moet wachten. Zij moet zo vaak rekening houden met haar bijzondere broer.
Je kan je ook niet in tweeën splitsen. De zorg van je zoon vraagt gewoon veel van het hele gezin. Ook van haar. Dat zou ze toch wel moeten begrijpen. En dat kan ze toch ook gewoon zeggen. Gewoon reageren. Wat zou er toch zijn…
Lieve ouder, ik weet, jullie gezinssituatie is niet alledaags.
De zorg vraagt veel van jullie als gezin.
Van jou als ouder, maar ook van de zogenaamde Brusjes (BRoers en zUSjes).
Elke dag is anders. Andere uitdagingen, andere dilemma’s en andere zorgen.
Hoe fijn zou het zijn als je je daar allemaal
geen zorgen meer over zou hoeven maken?
Dat gezelligheid en ontspanning de overtoom voeren.
En hoe fijn zou het voor jouw kind zijn dat het weet en voelt dat hij of zij óók belangrijk is. Dat je kind zijn zorgen en gevoelens op een rustige manier bij jou kan uiten. Dat jouw kind weer vrolijk rondloopt, met vriendjes afspreekt en naast ‘broer/zus van’ ook en vooral zijn/haar eigen leven kan leiden, in hun eigen kracht. Echt het kan. Je hoeft het niet alleen te dragen!
Weet dat ik jullie kan helpen. Laten we de rust, balans en dynamiek in jullie gezin terug brengen. Zodat een ieder kan zeggen en voelen.. het is Nice2Bme.
Lieve groet, Nickee
Hoe fijn zou het zijn als je je daar allemaal
geen zorgen meer over zou hoeven maken?
Dat gezelligheid en ontspanning de boventoon voeren.
En hoe fijn zou het voor jouw kind zijn dat het weet en voelt dat hij of zij óók belangrijk is. Dat je kind zijn zorgen en gevoelens op een rustige manier bij jou kan uiten. Dat jouw kind weer vrolijk rondloopt, met vriendjes afspreekt en naast ‘broer/zus van’ ook en vooral zijn/haar eigen leven kan leiden, in hun eigen kracht. Echt het kan. Je hoeft het niet alleen te dragen!
Weet dat ik jullie kan helpen. Laten we de rust, balans en dynamiek in jullie gezin terug brengen. Zodat een ieder kan zeggen en voelen.. het is Nice2Bme.
Lieve groet, Nickee
Wat anderen zeggen…
“Onze zoon ging graag bij Nickee spelen.”
“Ze geeft bruikbare adviezen en als ouder hebben we extra inzichten gekregen.
De manier van Samenwerken vonden wij rustig en vertrouwd.”
“Nickee denkt mee, legt niets op en sluit goed aan bij de belevingswereld.”
“De ouder en Brus workshop ‘Brus in het zonnetje’ hebben we als erg krachtig ervaren.
Er was tijd voor elkaar en leverde speciale gesprekken op.
De kinderen hebben het er nog over. Je hebt indruk bij ze gemaakt.”
Ik heb vanaf het moment dat ik het huis uit ging best wel last van woede-uitbarstingen gekregen.
Niet iets waar ik trots op ben, maar wel iets waar ik al jaren over nadenk…waarom?! Ik snapte alleen nooit waarom ik niet goed tegen veranderingen kon.
Nu in jouw webinar (Brus in Beeld) gezien heb, beginnen er wat kwartjes te vallen. Dankjewel.
Iedereen verdient het om (in zijn puurheid) gezien te worden.
– Nickee
Over mij
In mijn jonge jaren, moest ik als jongste van het gezin vaak het
voorbeeld zijn van mijn oudere zus. Mijn zus had een beperking en dat
maakte mij een ‘Brus’.
Ik groeide ermee op en paste mij in die brussen-rol. Ik zag de zorgen en
frustraties van mijn ouders en wilde hen niet tot last zijn. Daarom was
ik ook super goed in zorgen dat dingen perfect gingen, ten koste van
mezelf.
Jarenlang ging dat goed. Tot mijn lijf mij terug floot. Een zoektocht
volgde. Beetje bij beetje (her-)ontdekte ik wat ik nodig had en leuk
vond.
Mijn ervaring als Brus heeft me doen besluiten andere gezinnen en
Brussen te leren omgaan met de uitdagingen in hun bijzondere
gezinsleven.
