Bent U al boven de 18?!

Ik sta bij de ingang van het ZIZO festival (van de SO/VSO Widdonckschool in Heibloem) wanneer ik deze vraag krijg.

Ik kijk verwondert op
Met mijn 47 lentes oud verwacht ik de vraag niet. ‘Eh ja’ antwoord ik en ik grinnik in mijzelf. De armbandjes uitdeler is (gok ik) een leerling vso.

Een mooi voorbeeld van inschatten/overschatten. De taak was helder; boven de 18 een groen bandje, onder de 18 een rose. Maar het inschatten was voor hem niet logisch.

Dit voorbeeld deed mij weer beseffen hoe snel we dingen aannemen. Brussen nemen aan dat hun ouders te druk zijn, en ze maar geen hulp moeten vragen. Nemen aan dat hun broer of zus belangrijker is dan hen. Dat ze 10x nadenken voor ze jou als ouder ‘lastig vallen’. Menen dat ze maar beter niet kunnen afspreken. Enz.

Ouders nemen aan dat het wel goed gaat met hun brus. Hun kind is immers rustig, vaak een voorbeeldleerling in de klas en de best zorgzame broer of zus die ze voor hun zorgkind kunnen wensen. Gelukkig is die goed zelfstandig en hebben ze er weinig omkijken naar.

Maar wat als ik nu vertel dat dat invullen een enorme valkuil is. Niet alles is wat het lijkt.

Check je dat wel eens bij je kind of jezelf? En dan bedoel ik niet een ‘hoe gaat het nu?’ (Waarbij jij en ik weten dat je brus altijd zegt dat het goed gaat.) Maar een echt open gesprek.

Hoe dan wel? ⬇️

1) Pak 2 grote ronde vellen papier. 1 groen, 1 rood. Plak deze tegen elkaar en verdeel dit in 6 of 8 vlakken (taart/pizza punten). Knip die uit.

2) Bespreek de pizza met je kind/Brus.
-Hoe vind jouw Brus het thuis?
Je beschrijft vervolgens per stuk of rood of groen.
-Wat is fijn (beschrijf dit op de groene kant) -Wat vind je minder of niet fijn? (Op rood) -Waarom vind je kind dat fijn/niet fijn?(gedachte, gevoel, gedrag)
-Wat kan beter?
-Hoe kan het beter/makkelijker?

Je zal merken dat je kind door deze oefening/dit gesprek echt gezien voelt. Want hoe fijn is het voor je kind wanneer er naar zijn/haar verhaal geluisterd wordt.
Je zal merken dat dat direct invloed heeft op jullie contact.

Dat zelfde effect zie ik ook altijd tijdens mijn ouder en kind workshops. Hierbij is mijn insteek ook altijd dat je echt met elkaar kan verbinden. Dus niet standaard samen iets doen, wat op meer plekken georganiseerd wordt. Maar een ouder en Brus workshop waarbij je makkelijke en laagdrempelige oefeningen doet (in de bossen) waarbij de focus op jullie twee ligt. SAMEN. Samen zijn, samen doen, samen voelen. Binnenkort geef ik er weer een, genaamd Brus in het zonnetje

Nieuwsgierig? Kijk even op de ouder en kind workshop pagina. Hier lees je alle ins en outs. En datums, ook wel handig. Beter duidelijk zijn, voor je dingen gaat aannemen of invullen:)

Dit is een post van

Nickee Hoedemaekers